Samimiyete olan inancımı kollarınla sararak her türlü olumsuzluktan koruduğun için,
İçimdeki bitmek bilmeyen öğrenme isteğine, kendi heybenden sürekli bir şeyler kattığın için,
İki kişinin biraraya gelmesinin, bir tarafın zincire vurulması gerektiği anlamına gelmediğini gösterdiğin için,
Her zaman tutkuyla ne yapıyorsam, artık daha da azimle yapmama sebep olduğun için,
Endişe içindeyken bile, hayatın gri duvarlarına ışıklı ve rengarenk pencereler açtığın için,
Doğumumla, doğrumu bulmam arasında geçen zamanın, sonuca değdiğine defalarca inandırdığın için,
Paylaştığımız her şeye ve her an'a ruhunu kattığın için,
Bana kendini,
Ve aslında bana her defasında kendimi anlattığın için,
Sana minnettarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder