Ve gülünce gözlerinin içi,
Baharla sevişir toprağım.
Papatyalar okşar serçelerin kanatlarını.
Ve rüzgarlar fısıldar en ücra mevsimlerden taşıdıkları ezgilerimizi.
Sonra gülümsersin,
Bir çocuk masalında ölür tüm kötülükler.
Ve yeniden doğar insanlık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder