GÜLÜCÜK ETKİSİ

Ve gülünce gözlerinin içi,
Baharla sevişir toprağım.
Papatyalar okşar serçelerin kanatlarını.
Ve rüzgarlar fısıldar en ücra mevsimlerden taşıdıkları ezgilerimizi.
Sonra gülümsersin,
Bir çocuk masalında ölür tüm kötülükler.
Ve yeniden doğar insanlık.

ADAM ÇABALADI

Kimsenin koklamayacağı çiçekler yetiştirmekten usanmıştı adam. 
Çünkü insanlar, koklamaktan çok, koparmaya alışmıştı.
Bu yüzden kalan tüm çiçeklerini botlarının içine sakladı.
Ve attığı her adımla,
Onları, bu anlaşılamaz ilişkiler sarmalının dışına çıkarmaya çabaladı.
Sonuç?
Sonuç önemsizdi.
Adam çabaladı.