Kafamız nereye eserse orada yaşayalım.
Dağ bayır dolaşalım.
Hadi!
Gidelim.
Ben bu şehre ait değilim.
Hiç yalanımız olmasın.
Bir parça ekmeğimizi,
İkiye bölelim.
İkinci bir yudum suyumuz olmasın;
Sen iç,
Ben gözlerinden içerim.
Birbirimizden başka,
Kaybedecek bişeyimiz olmasın.
O zaman en çok birbirimize
sahip çıkarız.
İnan! Seni senden çok sevebilirim.
Sadece,
Ben bu aşklara ait değilim.
Günler bizim olsun,
Başımıza buyruk gezinelim.
Geceleri dört gözle bekleyip,
Sabahlara kadar sevişelim.
Herkesten daha kalabalık oluruz, inan.
Kimsesizliğin ortasında,
Birbirimizin kimsesi oluverelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder